De wekker gaat, het is een heerlijke dag en vandaag ga ik duiken.

Ik begin met een duik naar het wrak. Het is prachtig en enorm indrukwekkend… Ht is druk onder water… Er zijn veel duikers! Het schip ligt zijn kant en er zijn stukken afgebroken… In de afgelopen 50 jaar hebben vissen en koraal hun intrek genomen.

Het is wat moeilijk soms om te achterhalen wat wat is,  het geweer op dek is herkenbaar en je kunt ook deels echt in het wrak. Spannend natuurlijk mar het zonlicht maakt dat het er een stuk minder angstaanjagend uitziet.

Alex, mijn reisbuddy hier, doet aan Geo caching en bij het wrak zijn twee hints die hij nodig heeft en die ik probeer te vinden. Het blijkt even zoeken en ondertussen zwem ik met mijn gids ook deels door het wrak. Ontzettend gaaf om te zien maar helaas weer geen foto’s.

na de duik bestel ik een lekkere lunch en nestel mij met mijn boek op een stoel. Opeens een hand op mij schuur, Alex, ik draai me om en zeg hallo en zie dan pas dat hij overal bloed heeft…. Brommer ongeluk. Hij was vergeten om zijn standaard in te klappen… In Europa start een motor niet als de standaard nog uitstaat. Mijnrommer er overigens ook niet voor diegene die bezorgd zijn. Het ziet er best heftig uit ondanks dat hij al naar een arts is geweest.

We kijken of we de geochache doos nog kunnen vinden, helaas, of ik heb het verkeerd gedaan of het kopt niet… Het eerste is waarschijnlijker.

Tijd voor de tweede duik, ik hoop weer alleen met de gids te gaan maar net voor vertrek sluit nog een Australiër aan. Sam…. Nog niet zo’n ervaren duiker dus helaas snel door zijn lucht maar ik geniet van de vissen onder water, het gevoel gewichtloos te zijn en zijn grappige handgebaren. Na 40 minuten zijn we weer boven en in extase. Hij heeft een gopro camera mee maar helaas zijn de filmpjes te groot voor de site. Wellicht later nog.

nu zitten we met zijn drieën te genieten van een biertje voordat ik over een half uur nog een keer onder water ga voor een nachtdier bij het wrak. Ik kijk ernaar uit om de lampjes weer uit te doen  en te kijken of het plankton oplicht.

Voor nu dus even een korte post… En morgen gaat de reis weer verder.