-
- Om onder te dansen
-
- Nog meer deuren
-
- Prachtige deuren!
-
- Houtsnijkunst!
-
- Believe kunst zijn lange schilderingen die in huis hingen
-
- Muziekinstrumenten
-
- Mooie bloem!
-
- Lunch wordt bereid
-
- Soep en eieren en kip in 1 pan en toch gescheiden
-
- Lunch aan het strand
-
- We zitten aan de andere kant van de werken, dus ondersteboven.
-
- Mijn huisje voor de nacht
-
- Kijk…met zeezicht
-
- Schoolmeisjes
-
- Voetbalveldje
-
- Tempel in rimboe
-
- Tempelbewaarder
-
- Jungle
-
- Onderweg 2
-
- Onderweg 1
-
- Ontbijt!
Mijn biologische klok( of is dat een andere?) s nog steeds niet echt gewend aan het nieuwe ritme. Tot een uur of 2 was ik vannacht op ( bedankt aan iedereen die me via de app gezelschap hield!). Er kwamen vooral veel bezorgde vragen over de beet van de aap. Om jullie ven gerust te stellen, het beestje heeft zijn tanden amper in mij laten zinken… Er was geen bloed, ik heb het schoongemaakt en mijn hand zit er nog aan en lijkt niet ontstoken!
De accu van mijn telefoon was blijkbaar niet zo betrouwbaar en vanmorgen was er dan ook geen wekker. Om half 10 werd ik wakker van bouwvakkers die stenen aan het hakken waren, ik draaide me om in de veronderstelling dat het nog vroeg was en na een tijdje wilde ik de tijd checken en. Bleek mijn accu dus leeg. ben snel onder de douche gesprongen. Nog voordat ik de deuren van mijn kamer open kon doen hoorde ik al een vriendelijk ‘ excuses me’ . Mij werd gevraagd of ik ontbijt wilde en binnen enkele minuten kon ik op mijn balkon genieten van heerlijk vers fruit, gebakken brood met honing en een lekker kopje thee. Toch wel echt genieten!
Vanwege het verslapen spring ik snel op mijn brommer… Ht plan is naar Candidasa te rijden en onderweg nog even hier en daar te stoppen. Hopelijk morgen duiken. Ik kijk even naar de kaart (zo blij dat ik goed kaart kan lezen!!!) en ga op pad. Met richtingsgevoel en een glimlach kom je ver op Bali.
Heb wel besloten om vandaag niet alleen op de hoofdweg te rijden want ik wil iets meer vande omgeving en het leven hier zien. Rond een uurtje of half 11 rijd ik weg en het gaat me veel te snel. De wegen zijn goed en ondertussen draait de teller ook al richting 70 km oer uur. Het is rustig en ik haal eindelijk andere weggebruikers in.
Ik neem een zijweg en rijd door de oude straatjes met nog oude huizen en hier en daar een tempel. Bij een tempel stop ik voor een korte pauze. Het is heel stil hier en ik hoor de geluiden van de natuur. Heerlijk, dit plekje is vast nog geen toerist geweest…. Onderweg terug naar de hoofdweg gaat er net een school uit, de kinderen kijken verbaasd en zwaaien naar me… Ook later wordt er nog vraag een vrolijk ‘ hello’ mij achterna geroepen.
Vandaag maar weer de neongele hoes om mijn tas gedaan, val ik in ieder geval op in het verkeer. De reis verloopt goed, eindelijk met te snel… Ik zie eindelijk rijstvelden maar er wordt niet veel gewerkt. Zal wel geen oogst of plant tijd zijn maar de voeden blijven prachtig, de weg loop omhoog en omlaag afhankelijk van of ik richting zee of binnenland rijd.
Na een tijdje zie ik een museum en besluit hier te stoppen en te kijken, is een museum van oud Balinese schilderkunst en ik het gastenboek zie ik dat er heel weinig toeristen komen. Een Balinese kunstenaar heeft met de verkoop van zijn schilderijen dit museum op kunnen bouwen. De kunst is indrukwekkend! Vooral de deuren vind ik prachtig met hun houtsnijwerk en kleuren. Ik heb ene prive gids en kan honderduit vragen stellen oVer de oude en moderne kunst. Prachtig!
Ook nu weer honderden indrukken, teveel om op te noemen en te onthouden, maar heerlijk om mee te maken. Na weer een uurtje rijden zie ik het strand en bij het eerst beste tentje besluit ik t stoppen voor een lokale lunch…. Een soort van soep met noodles, ei en vlees. O het moment dat ik ga zitten word ik al aangesproken… D meest voorkomende vraag hier is en blijft.. ‘ where are you going ?’. De bevolking is hier zo vriendelijk, ze lachen altijd en ik ben ook nog niet opgelicht…. Natuurlijk rekenen ze een hogere prijs voor mij als blanke maar dat vind ik ook echt normaal.
Vlak tsarina kom ik aan in candidasa. Ik zie ergens duiken en stop, kijk naar de info en vraag of ze ook een kamer hebben…. Het blijkt een resort voor 75$ per nacht… Slik… Iets boven mijn budget. Ik rijd verder tot ik een homestay zie en heb nu een heerlijk klein huisje met (als ik op mijn tenen sta) uitzicht op de zee. Na een korte douche doe ik een rondje langs de verschillende duikcentra. De duik met de manta s waar ik naar uitkeek is absurd duur omdat het nog erg ver weg is. Een beetje teleurgesteld ga ik terug, had ik dit geweten dan was ik doorgereden. Niets aan te doen… Ik bereken nog een keer kritisch mijn budget…. E is ruimte voor duiken maar $150 voor twee duiken gaat mij te ver. BIJ Een van de duikcentra is een Nederlander die mij adviseert om door te rijden naar Amed en daar te gaan duiken… De kamer is echter al geboekt dus vanavond blijf ik hier.
nu zit ik aan een wiebelend plastic tafeltje waar een enthousiaste Oostenrijker vertelt over zijn reis tot nu toe ( Hmmm…volgend jaar Lombok?) en kak ik in na een heerlijke burger. Om 6 uur zouden we gratis bier krijgen, dus ik braaf op tijd… Blijkt dat alleen diegene die op een stoel zit waar op de onderkant ‘free beer’ op staat een gratis biertje krijgt. Helaas staat er onder mijn
Ik ben elke avond uren bezig om die stomme foto’s bij de berichten te voegen, dus vergeef me als ze ergens dwars door de tekst komen of niet op volgorde staan… Ze moeten van de telefoon via facebook naar de ipad en dan naar de site…zucht.
