Na een rommelige  nacht is het tijd om nu serieus geld uit te gaan geven. Er staat het een en ander op ons lijstje. Uiteraard wat souvenirs, maar ook dingen voor het huis en als we iets leuks zien…..  We springen op de brommers om nar de omliggende dorpjes te gaan waar de spullen die in Ubud verkocht worden worden geproduceerd.

Weverijen, houtbewerkers, steenbewerkers en zilversmeden. Hier zijn hele dorpjes nog gewijs aan een bepaald vakmanschap. Onderweg zie ik een winkeltje die schalen met mozaiek verkoopt. In 2014 heb ik eeuwig spijt gehad dat ik er geen gekocht heb en dus slaan we nu in… dat wordt de nieuwe fruitschaal. De prijzen zijn hier ene fractie va in Ubud en de service is geweldig. Ze verpakt de schalen in ene doos, ingepakt en gevuld met verpakkingsmateriaal. Missie deel 1 geslaagd. We binden de doos achterop de brommer en rijden verder.

Er zijn zoveel houtbewerkingsplekken.. wim en ik worden verliefd op een groot stuk hout waar ze ene soort van wissenkommen overheen hebben gedrappeerd… maar dit is te groot om mee te nemen en we hebben geen cargo geregeld.

Bij een volgend dorpje zien we een prachtige schaal die we kopen. Hier kun je spullen wel laten versturen, maar vinden we niets wat we echt geweldig vinden. Of die we ergens kwijt kunnen in huis (met name dat laatste is een probleem).

Onderweg koop ik voor een dochter van een Indonesische vriend een mooi traditioneel setje. Ben zo benieuwd hoe dat gaat staan! Helaas heeft mijn buik ondertussen ook het rommelen gevonden en wordt het tijd om terug te gaan naar het hotel. Rond 1 uur komen we aan en ik val (na een paracetamol) in slaap tot een uur of 4. Wim slaapt, leest en vermaakt zich bij het zwembad.

Als het allemaal weer rustiger is is het tijd om in ubud nog wat te shoppen. We willen nog een sprei kopen en moeten achterhalen wat een goede prijs is. Als we op de hoofdstraat lopen wordt ik door een jurk een winkel binnengetrokken. De winkel heeft airco dus Wim gaat graag mee, en voor we het weten zijn we beide aan het passen. De prijzen zijn europees maar de designer is aanwezig in de winkel en zulke unieke stukken vind je in Nederland niet  als confectie. Wim koopt 2 hippe korte broeken en 2 shirts. En ik laat me verleiden tot 2 jurkjes. We zijn beide wel onder de indruk… misschien moeten we morgen toch nog een keer langs J mijn cash moet nog op voordat we terugvliegen.

We eten een stukje uit het centrum, de meest luxueuze en heerlijke maaltijd, maar dan zonder poespas… Wim drinkt nog een lekkere espresso en nu zitten we op ons terras. Terwijl ik typ drinkt Wim zijn Bintang en lacht over facebook filmpjes. Het leven kan soms zo simpel zijn 😉